انواع معاملات فارکس
بازار فارکس شامل خرید و فروش ارز در بازار جهانی است. انواع مختلفی از وجود فارکس وجود دارد که معمولاً توسط افراد، نهادها، بانک ها، شرکت ها، موسسات مالی و دولت ها انجام می شود. هر رابطه گر، با توجه به اهداف خود، می توان هر یک از آنها را انتخاب کرد و از آن کسب کرد. در ادامه به برخی از موارد مهم این اشاره می شود:
اسپات یا نقدی (نقطه)
نقدی شامل مبادله فوری ارزها با نرخ رایج بازار است. تسویه حساب ظرفیت ظرف دو روز کاری انجام می شود.
سر سلف (به جلو)
در سلف یا فوروارد، دو طرف توافق می کنند که آرزوها را در یک تاریخ مشخص در آینده و با نرخ ارز از تعیین مبادله کنند. این نوع ریسک ریسک ارزی را ارائه می کند.
سطح سلف نرخ بهره (FRA)
نرخ بهره سلف ، قراردادهایی هستند که به آنها اجازه می‌دهند نرخ بهره را برای دوره‌های آتی فیکس کنند. این نوع هدف در حالی که صرفاً یک معامله مبادله آرزو، اما همراه با ارز خارجی برای محافظت در برابر نوسانات نرخ بهره می‌شود.
بازار سوآپ
سوآپ ارز شامل خرید و فروش همزمان مقدار معینی از یک آرزو به آرزوی دیگر، با توافق برای معامله در تاریخ بعدی است. اینها توسط شرکت های چند ملیتی برای مدیریت قرار گرفتن در معرض خطر استفاده می شود.
قرارداد اختیار معامله (گزینه)
اختیار ارز خارجی به آن دارد، حق خرید یا فروش مقدار مشخصی ارز با قیمت از پیش تعیین شده در مدت زمان مشخص را می دهد، اما ایجاد می کند نمی کند. از این نوع قرارداد می توان برای هج کردن یا پوشش سفته بازی استفاده کرد.
قراردادهای آتی یا فیوچرز (Futures)
تاریخ فیوچرز ، مشابه قراردادهای سلف، طرفین را موظف می کند که آرزوها را با قیمت و تاریخ تعیین شده در آینده مبادله کنند. با این، قراردادهای آتی استاندارد شده و در بورس های مشخصی می شوند.
سوآپ ارز
سوآپ ارز شامل مبادله پرداخت های اصلی و بهره مندی از یک ارز با ارزش در آرزوی دیگر است. این روش توسط شرکت های چند ملیتی موسسات مالی برای مدیریت ارز و میزان استفاده می شود.
رنگ متقابل ارزی
این معنی شامل موارد بین دو طرف است که در آن واحد پول یکی از طرفین مستقیماً با واحد پول دیگر مبادله می شود بدون اینکه ابتدا یک واحد پول تبدیل شود.
پیشنهاد مطالعه : هفته نامه تخصصی بازار فارکس ای پلنت تایمز
صندوق های ETF
صندوق پول نقد در فارکس که به عنوان ETF هم می شود، ابزار مالی است که یک ارز خاص یا سبدی از ارزها را در بازار ارز، رصد کرده و برای کسب سود، می کند. سهام ETF های سنتی که سهام یا سهام قرضه را سرمایه گذاری می کنند، ETF به سرمایه گذاران این امکان را می دهد که بدون معامله مستقیم با آرزوهای خود، در بازار فارکس فعالیت می کنند.
صندوق ETF ارزی، ممکن است یک ارز واحد مانند دلار آمریکا ( USD ) یا سبدی از ارزها مانند ارزهای EUR ، GBP ، JPY ، CAD ، AUD و NZD را دنبال کنند. هدف ETF های ارزی می تواند متفاوت باشد. هدف برخی از ETF های ارز، تکرار یک ارز خاص نسبت به ارز یا سبدی از ارزها است. برخی دیگر ممکن است به دنبال کاهش مبادلات ارزی با تنوع بخشی به سبد خود باشند.
ETFهای ارزی در بورس‌های اصلی مانند بورس نیویورک ( NYSE ) و پول می‌شوند و سرمایه‌گذاری می‌کنند به راحتی از طریق حساب‌های کارگزاری‌شان می‌توانند دسترسی داشته باشند و می‌توانند در طول روز با قیمت‌های بازار، خرید سهام، خرید و فروش مشابه باشند.
ETFهای ارزی معمولاً دارایی‌ها و استراتژی‌های سرمایه‌گذاری خود را افشا می‌کنند و به سرمایه‌گذاری اجازه می‌دهند تا دارایی‌های اساسی و روش استفاده را برای ردیابی حرکات می‌خواهند درک کنند، در حالی که سرمایه‌گذاری این فرصت‌ها را می‌دهد تا در معرض خطر قرار بگیرد. یا استراتژی های مختلف برای خود، پرتفوی را متفاوت می کنند که می تواند کاهش ارزش و عملکرد را بهبود بخشد.
به این نکته توجه داشته باشید که باید به این نکته توجه کرد که هر سرمایه گذاری دیگری، دارای مشخصه هایی هستند. نوسانات در ارزش ارز، رویدادهای ژئوپلیتیکی، تغییرات نرخ بهره و انتشار داده های اقتصادی همگی می تواند بر عملکرد ETF ارز تأثیر بگذارد. علاوه بر این سرمایه گذاران باید نسبت به هزینه های ETF را نیز در نظر بگیرد که کارمزد سالانه ای است که مدیریت صندوق برای ETF را دریافت کند. نسبت هزینه های کمتر برای سرمایه گذاری مطلوب است زیرا به هزینه های کمتر می شود.
قراردادهای Option
قراردادهای آپشن یا اختیار معامله در فارکس قراردادهای مشتقه ای هستند که به آنها حق خرید یا فروش مقدار مشخصی ارز با نرخ تعیین شده (قیمت عملیاتی) در تاریخ مشخص یا از آن را می دهند. قرارداد واگذاری به طور مستقیم توسط سرمایه گذاران، سرمایه گذاران و شرکت ها برای پوشش ارزی و همچنین برای هدف استفاده از بازی می شود.
اختیار معامله خرید به دارنده این حق را می‌دهد که مقداری برای خرید را با قیمت پیشنهادی در تاریخ انقضا یا قبل از آن خرید کند. معاملات گران معمولاً اگر پیش بینی کنند ارزش را در آینده افزایش می دهند، از این گزینه استفاده می کنند. در مقابل، یک اختیار معامله، به این حق را می دهند که مقدار مشخصی از آن را به قیمت در تاریخ انقضا یا قبل از آن بفروشد. معاملات گران معمولاً در صورتی که انتظار داشته باشید در آینده کاهش، آپشن های فروش را خریداری کنید.
اختیار معامله فارکس دارای تاریخ انقضا است که پس از آن قرارداد اختیار باطل می شود. به طور معمول تاریخ انقضاهای متفاوت از گزینه های کوتاه مدت تا طولانی مدت در دسترس است. دریافت آپشن برای خرید یا فروش ارز به فروشنده آپشن (که به عنوان نویسنده نیز شناخته می شود) حق بیمه پرداخت می کنند. بیمه، مبلغ قرارداد حق تعیین می شود و بر اساس عواملی مانند نرخ فعلی، نوسانات، زمان انقضا و تفاوت بین قیمت عملیاتی و قیمت بازار فعلی (که به عنوان ارزش ذاتی نیز مشخص می شود) تعیین می شود.
سطح فیوچرز (آینده)
نرخ فیوچرز در فارکس که به عنوان آتی می‌خواهد می‌شود، قراردادهای مشخص شده برای خرید یا فروش مقدار مشخصی از ارز با قیمت از پیش تعیین شده (قیمت آتی) در یک تاریخ مشخص در آینده هستند. این قراردادها در صرافی های سازمان یافته مانند بورس کالای شیکاگو (CME) یا بورس بین قره ای (ICE) می شوند.
تاریخ فیوچرز فارکس با توجه به اندازه، تاریخ انقضا و روش های تسویه استاندارد شده است. هر قرارداد معمولاً مقدار مشخصی از ارز پایه را نشان می دهد (به عنوان مثال، 10000 واحد از یک جفت ارز خاص). این نوع دارایی تاریخ انقضای از پیش تعیین شده است که معمولاً هر سه ماه یکبار اتفاق می افتد (به عنوان مثال، مارس، ژوئن، سپتامبر، دسامبر). پس از تاریخ انقضا، قراردادهای آتی وجود ندارد و گران می‌توانند موقعیت‌های خود را تسویه کنند یا آنها را به یک قرارداد آتی جدید تبدیل کنند.
مرحله فیوچرز را می توان از طریق بررسی ارز پایه یا به صورت نقدی تسویه کرد. در مورد تحویل، طرفین درگیر ارزهای واقعی مشخص شده در قرارداد را مبادله می کنند. با این حال، بیشتر قراردادهای آتی فارکس به صورت نقدی تسویه می شوند، جایی که سود یا زیان در حساب گر به صورت نقدی از نظر می شود. سریع آتی فکس را می توان هم برای پرداخت ارز و هم برای سفته بازی در مورد حرکات ارز استفاده کرد.
به جلو
نرخ فوروارد یا سلف در فارکس شامل توافقات بین دو طرف برای مبادله مقداری ارز با نرخ ارز از تعیین شده در تاریخ آینده است. این کار در مبادلات سازمان‌یافته انجام نمی‌شود، بلکه مستقیماً بین دو طرف درگیر در معاملات (اغلب مؤسسات مالی، بانکها یا شرکت‌ها) ترتیب داده می‌شود.
فوروارد، قراردادهای سفارشی سازی شده هستند که به واسطه امکان می دهند شرایط را با نیازهای خاص خود تنظیم کنند، از جمله جفت ارز، مقدار ارز مورد مبادله، نرخ مبادله و تاریخ تسویه. این نوع قراردادها معمولاً برای پوشش ارزی در زمینه تجاری بین المللی استفاده می شود. به عنوان مثال، شرکت چند ملیتی ممکن است از یک قرارداد فوروارد برای فریز کردن نرخ ارز برای پرداخت یا دریافت آتی ارز استفاده کند، بنابراین در برابر یک نرخ نامطلوب، سرمایه خود را محافظت می کند.
قراردادهای سلف در تاریخ مورد توافق طرفین تسویه می شود. قراردادهای فیوچرز که می‌توانند از طریق توافق یا نقدی تسویه شوند، قراردادهای آتی معمولاً از طریق تحویل گرفتن ارزهای مشخص شده در قرارداد تسویه می‌شوند.
قراردادهای نقدی (Spot)
نقدی نقدی یا اسپات در فارکس شامل مبادله فوری ارزها با نرخ ارز فعلی بازار است. این تراکنش‌ها معمولاً ظرف دو روز کاری از تاریخ «در محل» تسویه می‌شوند. نقدی یکی از رایج ترین انواع در بازار ارز است و برای اهدافی از جمله تجارت بین المللی، سرمایه گذاری و سفته بازی استفاده می شود. در یک نقدی، ارزها برای تحویل فوری خرید و فروش می شوند که تسویه آن در یک بازه زمانی کوتاه، معمولاً ظرف دو روز کاری انجام می شود. به عنوان مثال، اگر پولی را برای مبادله آمریکا (دلار آمریکا) با یورو (یورو) آغاز کنید، یورو را دریافت کنید و معادل آن را دلار آمریکا ظرف دو روز کاری انجام دهید.
ارز نقدی با نرخ ارز رایج بازار انجام می شود که به آن نرخ نقدی یا قیمت لحظه ای نیز می گویند. قیمت نقدی نشان دهنده قیمت فعلی است که در آن می توان یک ارز را با ارز دیگری در بازار فارکس مبادله کرد. این نوع از نقدینگی بالا در بازار فارکس سود می برند و به شرکت کنندگان اجازه می دهند ارزها را به سرعت و با قیمت های رقابتی بخرند و بفروشند. بازار فارکس بزرگ‌ترین و نقدشونده‌ترین بازار مالی در سطح جهان است که شبکه‌های ارتباطی از شرکت‌های شامل بانکها، مؤسسات مالی، شرکت‌ها، دولت‌ها و سرمایه‌گذاران فردی را دارند.
تراکنش های نقدی ممکن است شامل هزینه هایی مانند اسپرد خرید و فروش و کارمزدهای دریافت شده توسط کارگزاران یا مؤسسات مالی باشد. اسپرد پیشنهاد و درخواست نشان دهنده تفاوت بین قیمت پیشنهادی و قیمت درخواستی یک جفت ارز است و منبع درآمدی برای بازارسازان و تامین کننده نقدینگی است.
قراردادهای CFD
در سریع فارکس، قرارداد CFD یک ابزار مشتقه محبوب است که به معامله‌ها اجازه می‌دهد تا از حرکات قیمت‌های جفت ارزها بدون داشتن آرزوهای اساسی کسب سود کنند. قرارداد گران به جای خرید یا فروش ارزهای واقعی، با کارگزار خود قرارداد می بندند و توافق می کنند که مابه التفاوت قیمت یک جفت ارز بین افتتاح و بسته شدن قرارداد را مبادله کنند.
همزمان با معاملات CFD های فارکس، معامله گران مالکیت ارزهای مورد نظر را ندارند و در عوض، آنها در مورد قیمت جفت ارزها گمانه زن کرده و کسب سود می کنند. CFD ها با قیمت های پیشنهادی و درخواستی می شوند که تفاوت بین این دو قیمت به نام اسپرد شناخته می شود. کارگزاران از اسپرد سود می برند و سرمایه گران باید بر هزینه غلبه کنند تا به سود برسند. این نوع هدف، به کار گران این امکان را می دهد که هم موقعیت های لانگ (خرید) و هم موقعیت های شورت (فروش) جفت را می پذیرد. در موقعیت لنگ، گر از افزایش قیمت جفت ارز می برد، در حالی که در شرایطی که باعث کاهش قیمت می شود.
انتشار آپشن یا قراردادهای فیوچرز، CFD ها تاریخ انقضا ندارند. اقدامات گران می‌توانند در شرایط فعلی خود را تا زمانی که بخواهند داشته باشند، برای اینکه مارجین مورد نیاز را حفظ کنند.
